Wat moet je met al die kerkgebouwen die niet meer worden gebruikt? Herbestemmen of afbreken? Liever het laatste.

De beelden van een druk bezochte kerk in Staphorst bevestigden nogal wat mensen in hun vooroordelen: kerken mogen hun gang gaan, en wij mogen niet eens naar het theater en de kroeg. Maar dat is toch wat te snel geredeneerd.

Al voor Covid-19 toesloeg, schakelden steeds meer huisartsen over op video-calls als dat mogelijk was. Die ontwikkeling is door de coronacrisis nog versterkt. Voor oudere mensen is dat bepaald geen vooruitgang.

Zeggen dat er racisme is in de PKN gaat misschien te ver. Maar ontkennen dat er soms wel sprake is van racisme, al dan niet onbedoeld, kan helaas ook niet. De PKN is toch vooral een heel witte kerk.

We mogen weer naar de kerk, maar durven we ook? Veel ouderen durven in ieder geval niet, en anders durven hun kinderen het niet aan.

Sinds op 12 maart het kabinet alle kerken dicht gooide, schijnen de kerken er alleen maar meer kerkgangers te hebben gekregen. Maar klopt dat wel, en zo ja, is dat goed nieuws?

Dit jaar doen we alles anders. Geen zes lijdensweken en daarna ‘U zij de glorie’. De Paaszondag voelt dit jaar meer als een soort achtste Lijdenszondag.

Misschien moeten we de Veertigdagentijd weer Lijdenstijd gaan noemen. Lijden is er immers genoeg in de wereld, zoals aan de Europese grenzen.

Moeten vrouwen elke PKN-kansel op kunnen? Gun gemeentes hun eigen tempo en tel ondertussen je zegeningen.

Bevindelijk geloven is niet gevaarlijk, blijkt uit godsdienstsociologisch onderzoek. Het is te mooi om waar te zijn.

Meer predikanten? Maar de kerk krimpt toch? Jazeker, maar lang niet zo hard als gedacht.

Van hoogliturgisch tot een dienst met getuigenissen, overal in Rotterdam is over Jezus te horen.