Corona en Covid-19 raken iedereen op de wereld: in elk land kunnen mensen meepraten over lockdowns, onzekerheid of mondkapjes. Daarmee is deze pandemie misschien wel de eerste echte globale gebeurtenis ooit.
De Servisch-Amerikaanse econoom Branko Milanovic blikte in december op de site van Social Europe terug op het voorbij jaar, in een essay met de volgende opvallende openingszin: ‘De huidige pandemie is waarschijnlijk het eerste globale verschijnsel in de geschiedenis van de mensheid.’
Tot welke politieke partij een burgemeester hoort, doet niet ter zake. Toch vermeldt het NOS-journaal dat altijd. Burgemeesters zijn echter geen partijpolitieke zetbazen.
Het lijkt misschien een detail, maar telkens als ik zie dat het NOS-journaal het nodig vindt om bij de naam van geïnterviewde burgemeesters te vermelden tot welke partij ze behoren, voel ik wat ongemak.
Veel leiders in de Bijbel namen hun taak slechts op zich uit plichtsbetrachting en zeker niet uit persoonlijke ambitie. Dat lijkt binnen het CDA ook vaak zo te zijn.
Al sinds het begin van de mensheid heeft de mens behoefte om geleid te worden. Geleid door hogere machten, maar vooral ook door sterke mannen en inmiddels ook sterke vrouwen. Een koning, een keizer, een admiraal, maar ook vaak een ziener, een profeet, een geestelijke. Zo staat de Bijbel vol van leiders, profeten en koningen die – met wisselend succes – hun werk deden.
We moeten het coronavirus klein krijgen, maar het is wel belangrijk dat we dat samen doen. En dat we daarbij oog blijven houden voor onze democratisch verworven vrijheden.
De Antwerpse straten zinderen, in de schaduw is het 34 graden. Jongste zoon Lucas en ik stappen een Turkse bakkerij binnen. Als de man achter de toonbank vraagt wat het mag zijn, schuif ik gedachteloos mijn mondmasker opzij.
Inburgeren als statushouder is geen sinecure. De vragen van het examen zijn soms zo merkwaardig dat de gemiddelde Nederlander het antwoord ook niet weet, met de financiering is van alles mis, en de marktwerking die erop is losgelaten, maakt het ook niet beter. Gaat de nieuwe wet uitkomst bieden?
Er zijn de afgelopen jaren veel rapporten gepubliceerd die het belang van goed inburgeringsbeleid onderstrepen. Maar er gaat toch nog steeds veel mis.
Jezus was een jood: dat besef dringt steeds meer en vaker door tot christenen. De joodse rabbijn Mark Kinzer, zelf een volgeling van Jezus, pleit ervoor om Messiaanse joden een plaats te geven in de Kerk.
Het is inmiddels wel geaccepteerd dat Jezus een joodse achtergrond heeft en behoort tot het joodse volk. Dit besef is misschien nog niet bij iedereen even goed doorgedrongen, maar het denkproces gaat door.
Dat de coronacrisis moet worden bestreden staat buiten kijf, maar met dat doel de speeltuinen sluiten, is het paard achter de wagen spannen. Juist in coronatijd worden kinderen immers dikker, en ongelukkiger.
Mijn mond viel open van verbazing toen ik afgelopen december een bericht uit Leiden ontving: ‘De burgemeester sluit de 15 speeltuinen!’ Ik kon het niet geloven en ging op zoek naar een nieuwsbericht.
Internationale Vrouwendag op 8 maart staat in het teken van ‘invloed met impact’. Die impact heeft microkrediet ook omdat vrouwen daarmee de mogelijkheid krijgen zélf uit de armoede te komen.
Armoede in Afrika, Azië en Latijns-Amerika treft vooral vrouwen. Zij hebben minder kans gehad om onderwijs te volgen en hebben vaak geen eigendommen zoals een huis of een stuk land, wat als onderpand kan dienen om een lening aan te vragen. En dat terwijl uit onderzoeken blijkt dat vrouwen hun verdiende geld eerder uitgeven aan hun gezin, gezonde voeding en aan onderwijs voor hun kinderen. Dat zijn belangrijke investeringen om armoede voor toekomstige generaties te bestrijden.
Corona en Covid-19 raken iedereen op de wereld: in elk land kunnen mensen meepraten over lockdowns, onzekerheid of mondkapjes. Daarmee is deze pandemie misschien wel de eerste echte globale gebeurtenis ooit.
De Servisch-Amerikaanse econoom Branko Milanovic blikte in december op de site van Social Europe terug op het voorbij jaar, in een essay met de volgende opvallende openingszin: ‘De huidige pandemie is waarschijnlijk het eerste globale verschijnsel in de geschiedenis van de mensheid.’
“In een roman kan alles”, zegt schrijfster Esther Gerritsen. Daarom is fictie bij uitstek een manier om te na te denken over het bestaan van God. Rien Fraanje interviewde haar.
“Stel je toch eens voor: je leeft je leven in de juiste volgorde, dan word je tachtig, krijg je Alzheimer en dan gaan die herinneringen opeens door elkaar lopen. Dat iets wat gebeurde toen je acht jaar was, nu in je opkomt alsof het net is gebeurd. Al je herinneringen met je blijven meegaan, maar het lukt niet meer om ze in de juiste volgorde te zetten.”
In sommige kringen lijkt het of nog maar één maatschappelijk thema werkelijk van belang is en dat is diversiteit. Maar op de achtergrond spelen zich sociaaleconomische problemen af. En die zijn lastiger op te lossen.
In de politiek maar ook op radio en tv is diversiteit een steeds terugkerend onderwerp. Discriminatie en achterstelling van vrouwen, van mensen met een donkere huidskleur of met een andere dan heteroseksuele geaardheid is inderdaad een probleem, zegt sociaaldemograaf Josse de Voogd. Maar de grote aandacht daarvoor ontneemt het zicht op een achterliggend probleem: de samenleving groeit uit elkaar, vooral op sociaaleconomisch gebied.
Beeldhouwster Helaine Blumenfeld is een van de meest vooraanstaande kunstenaars van deze tijd. De documentaire Sculpting Dreams is een ode aan haar monumentale werk.
Ze is al bijna 80 jaar, maar de van oorsprong Amerikaanse beeldhouwster Helaine Blumenfeld (New York, 1942) is nog elke dag met haar vak bezig. Op krachtige wijze heeft zij in haar lange carrière bewezen dat beeldhouwen niet alleen aan mannen voorbehouden hoeft te zijn. Als ware pionier werd ze een voorbeeld voor andere vrouwen.
Ja, ik wil de nieuwsbrief
Elke week de belangrijkste verhalen in mijn mailbox
