Nog niet heel lang terug is een verbeterde meldcode voor kindermishandeling bekendgemaakt. Deze meldcode helpt stapsgewijs beslissen of Veilig Thuis (voorheen Advies en Meldpunt Kindermishandeling, AMK) moet worden ingeschakeld of niet. Deze meldcode helpt beslissen om een melding te maken, of om te kijken of het aanbieden van hulp voldoende is. Het is fijn om op deze manier in lastige situaties het overzicht te houden.

Zoals gezegd vind ik dit een lastig onderdeel. Wanneer is het goed om Veilig Thuis in te schakelen? 

Wanneer een kind fysiek wordt mishandeld of er acuut gevaar dreigt, is dit overduidelijk. Maar wist u dat naast het fysieke aspect van kindermishandeling ook het mentale aspect een steeds grotere rol krijgt? En wie ben ik om te bepalen dat een kind (door toedoen van zijn ouders) mogelijk problemen ondervindt op dit gebied?

Hier komt dan toch echt het onderbuikgevoel om de hoek kijken, ook wel het ‘fingerspitzengefühl’ genoemd. Voor mij begint het met zo’n gevoel waardoor ik gaandeweg mijn zorgverlening ‘bewijzen’ tegenkom die dit gevoel bevestigen dan wel ontkrachten.

Dankzij een telefoontje voor informatie (dat kan namelijk ook!) naar Veilig Thuis weet ik nu beter hoe ik dit met ouders kan bespreken.

Veilig Thuis heeft helaas het imago dat er direct ergens een aantekening komt en dat kinderen uit huis worden geplaatst. Maar Veilig Thuis is er juist voor om te kijken welke hulp in een gezin eventueel nodig is om alles weer een beetje op de rails te krijgen. En soms is er niet eens hulp nodig, en blijkt het een onhandige samenloop van omstandigheden. En geloof mij, dat zien wij natuurlijk het allerliefst.

Indien mogelijk, geldt ook voor een kind ‘oost west, thuis best’!

Mirte van der Veen is kinderverpleegkundige.