Op de vraag hoe ik terugkijk op het afgelopen jaar, weet ik even geen antwoord te geven. Wat een gek jaar was het. Corona lijkt alles te overschaduwen. Ik zie weer de beelden van ziekenhuizen waar dokters heen en weer rennen, van ouderen in verpleeghuizen die geen bezoek meer ontvangen, van een minister die omvalt. Tegelijkertijd de naastenliefde en betrokkenheid op elkaar die er gelukkig ook zijn. Ik hoop dat we dat vasthouden.

Na zo’n tijd is het goed om met en voor elkaar te bidden en alles in Gods hand te leggen. Met de woorden van Psalm 90 hebben we het politieke jaar afgesloten: ‘Het werk van onze handen, bevestig dat’. Soms konden we met onze ‘vijf broden en twee vissen’ niet bereiken wat we wilden, maar altijd keken we naar boven en zetten we een stap. Vanuit de overtuiging dat niets doen geen optie is en het vertrouwen dat een stap in geloof daadwerkelijk verschil maakt. En vooral, op hoop van zegen. 

En nu is het dus reces. Een periode dat er geen Kamerdebatten zijn en er meer tijd is voor werkbezoeken, opruimen van mail, schrijven, nadenken en een korte vakantie. Ik ben dankbaar dat ik deel uit mag maken van dit mooie team. Maar het is ook fijn om nu meer tijd te hebben voor bezinning, voor het gezin, voor familie en vrienden.

Het politieke jaar dat voor ons ligt zal druk en intensief zijn, met de verkiezingen in het vooruitzicht. En we weten niet hoe en wanneer het Coronavirus dit najaar weer zal opduiken. Wat ik wel weet: God is erbij. Vanuit die overtuiging wens ik u een mooie, rustige zomer.

Carla Dik-Faber is lid van de Tweede Kamer voor de ChristenUnie