Levenslessen aan de pomp
Afgelopen zomer hebben veel scholieren zomerbaantjes gehad om wat bij te verdienen voor de kosten die vanaf september komen, of om toch nog even op vakantie te kunnen gaan. Ook al zijn de motieven van sommige scholieren heel plat - straks lekker uit je dak gaan - zo’n zomerbaantje leert je toch een paar dingen die nuttig zijn in aanloop naar het echte leven, later.
Mijn eigen eerste vakantiebaantje zal ik nooit vergeten. Ik werkte als veertienjarige bij een benzinepomp. Ik kreeg een overall en een poetslap. Klanten moest ik vol aftanken. Uitleg? Ho maar! Dat diesels geen benzine kregen en benzineslurpers geen diesel mag een wonder zijn geweest. Alles ging goed, tot een klant vroeg om even naar de olie te kijken. Wat nu? Toen razendsnel maar aan de baas gevraagd hoe dat moest. Nog ingewikkelder waren de verschillende soorten olie die al die auto’s nodig bleken te hebben. Maar klanten en ikzelf zijn redelijk ongeschonden door die zomer gekomen. Gelukkig maar.
Fooienpot
Nu was er ook een fooienpot. Dus al het extra’s dat je kreeg, ging in die fooienpot en aan het eind van de week werd dat verdeeld. Als net christelijk jongetje was werken aan de pomp al een belevenis. Wat je allemaal niet hoorde! Maar het toppunt kwam toen de fooienpot verdeeld werd, want dat was ook voor het personeel een belangrijke aanvulling op het karige loon - ikzelf kreeg een tientje voor een dag lang werken, tsja. Je wist niet beter. Gelukkig is er tegenwoordig goede voorlichting over het wettelijk minimumloon, ook voor scholieren. Het is belangrijk dat FNV Jong en CNV Jongeren zich daarvoor inzetten.
Dus wat gebeurde er: ook ik kreeg als jochie mijn deel. Alle ‘collega’s’ staken snel het geld in hun zak, want het was zwart natuurlijk. Iemand van de werkplaats zei: ,,Zo Leen, nu kun gewoon eens lekker naar de hoeren toe, die hierachter naast de camping kan ik je aanbevelen.’’ De verbijstering op mijn gezicht moet groot zijn geweest, want hij gaf mij een klap op de schouder en liep de werkplaats in.
Soms regeren platte dingen het leven
Het geld heb ik gebruikt om fotospullen te kopen voor de kampeervakantie met ouders, zussen en broer in Italië. Maar ik heb daar aan de pomp grotemensenlessen geleerd. Door mijn zomerbaantje begon ik mij af te vragen wat mensen nu eigenlijk bezighoudt in het leven en waarom dat zo is. Waarom zou die werkplaatsmedewerker zo graag van zwart geld naar een hoer gaan, terwijl hij thuis zijn vrouw had zitten? Moeilijke vragen als je veertien bent. Het maakt je snel volwassen. Je leert dat soms hele platte dingen het leven regeren en dat er maar weinig idealisten zijn, die willen gaan voor het mooie, hogere, goede.
Leen La Rivière is voorzitter van de International Association of Christian Artists.
