Lesgeven op afstand is behelpen
Leraren heb je in soorten: mensen die gek zijn op hun vak en mensen die gek zijn op hun leerlingen. Die laatste soort heeft het zwaar in deze tijden van lesgeven op afstand.
Je hebt twee soorten docenten klassieke talen, vertelde mijn vakdidacticus tijdens de lerarenopleiding aan de universiteit. Er zijn classici die ook docent zijn; en er zijn docenten die ook classicus zijn.
Ik vond het wat cryptisch, maar ik heb sindsdien gezien dat hij gelijk had. Voor de een zijn de leerlingen bij wijze van spreken een excuus om een stuk Vergilius te kunnen lezen, voor de ander is Vergilius het excuus om met de leerlingen aan het werk te gaan.
Ik val in de laatste categorie, al heb ik er even over gedaan om dat ten volle te beseffen. Ik vind mijn vak prachtig en ik geniet zelf van het lezen van Vergilius, maar in feite zou ik ook Duits of muziek kunnen geven. Goethe en Schubert vind ik namelijk óók mooi.
Voor de ene docent klassieke talen zijn leerlingen een excuus om een stuk Vergilius te kunnen lezen, voor de andere is Vergilius het excuus om met de leerlingen aan het werk te gaan
Het echte plezier haal ik uit de omgang met de leerlingen. Het zijn de gezichtsuitdrukkingen, de grapjes en de gezellige drukte in de school die mijn dag leuker maken.
De laatste weken heeft zich een ongekende revolutie voltrokken in het onderwijs. Noodgedwongen zijn alle docenten, van de millenial tot de boomer, als een razende aan de slag gegaan met digitale vormen van lesgeven.
Mentorleerlingen geven vrijwel allemaal dezelfde reactie als ik ze vraag of ze zich redden: jazeker, het schoolwerk is prima, maar het is doodsaai
Elke dag verbaas ik me over de mogelijkheden en over de vanzelfsprekendheid waarmee het onderwijs op afstand gewoon door kan gaan. Als het coronavirus vijftien jaar eerder had toegeslagen, hadden we met de handen in het haar gezeten. Het is prachtig om te ontdekken welke technische oplossingen er eigenlijk allemaal zijn en het is mooi om te zien hoe iedereen - docenten en leerlingen - zich ervoor inzet om te zorgen dat er geleerd kan worden.
En toch is het niet hetzelfde. Mentorleerlingen geven vrijwel allemaal dezelfde reactie als ik ze vraag of ze zich redden: jazeker, het schoolwerk lukt prima, maar het is doodsaai. Mogen we alstublieft weer naar school?
Wat er echt inhakt, is het gebrek aan contact. Het werk is echt minder leuk zo
En ik vind dat ook. Het is hard werken om al je lessen plotseling digitaal aan te moeten bieden, maar daar red ik me wel mee. Wat er echt inhakt, is het gebrek aan contact. Het werk is echt minder leuk zo.
En zo word ik nog maar weer eens met de neus op de feiten gedrukt: er zijn twee soorten docenten klassieke talen, en ik ben docent die ook classicus is.
Adriaan Kegel is leraar klassieke talen in Groningen