Maar bij al deze aanpassingen blijft de oude vorm het uitgangspunt. Terugverlangen naar hoe het was is daarbij leidend. We willen weer uitbundig kunnen zingen in een volle kerk en elkaar vasthouden op bijzondere momenten.

Ballingschap

Het verbannen volk van Israël verlangt ook terug naar de oude situatie. Al is dat natuurlijk niet helemaal te vergelijken. Zij zitten huilend bij de rivieren van Babylon, in ballingschap. Ze verlangen naar vroeger, naar hun eigen land. Ze verlangen ernaar om weer thuis te zijn. Ze zijn onrustig en onzeker omdat ze zich niet thuisvoelen in dit vreemde land. Ze rouwen om wat er niet meer is.

Ook wij voelen ons niet thuis in deze tijd met alle consequenties van de coronamaatregelen. Dat geeft onrust en onzekerheid. Waar ben je thuis?

Ga je verbinden met de plaats en tijd waar je nu bent

Jeremia spreekt namens God tot het volk Israël in ballingschap. Hij vraagt hen om te wortelen in een context waar ze niet willen zijn. Hij roept hen op om zich te verbinden met hun omgeving en zich in te zetten voor de bloei van de stad. De opdracht die hij geeft is heel concreet en bevat verschillende aspecten: praktisch, ecologisch, sociaal, economisch, politiek en geestelijk.

'Bouw huizen en ga daarin wonen, leg tuinen aan en eet van de opbrengst, ga huwelijken aan en verwek zonen en dochters, zoek vrouwen voor je zonen en huw je dochters uit, zodat zij zonen en dochters baren. Jullie moeten in aantal toenemen, niet afnemen. Bid tot de Heer voor de stad waarheen ik jullie weggevoerd heb en zet je in voor haar bloei, want de bloei van de stad is ook jullie bloei.'

Het volk wordt opgeroepen om, ondanks hun verlangen naar een ander land, hier te settelen en er het beste van te maken. Laat je niet lamslaan door het verlangen naar vroeger, maar ga je verbinden met de plaats en tijd waar je nu bent.

Veerkracht

De kerk en de wereld bevinden zich in een crisis en de oproep van Jeremia is heel actueel. Dat vraagt veerkracht. Veerkracht gaat over navigeren door teleurstelling, verlies en schade. Dan ontstaat er kracht die je laat meebewegen.

Veerkracht gaat over navigeren door teleurstelling, verlies en schade

In het werk van Tear is veerkracht een kernbegrip. Veerkracht om als dorp of stad weer op te klauteren na een overstroming of aardbeving, veerkracht om hoop te houden als de hongersnood elk jaar weer terugkomt.

Voorbeelden van veerkracht die ons verstand te boven gaan. Kleine kerkjes in rampgebieden waarvan de leden soms nog de enige hulpverleners zijn, terwijl ze daar niet voor opgeleid zijn en ook hun eigen hoofd boven water moeten houden. Te midden van alle ellende maakt die veerkracht een stukje van Gods nieuwe wereld zichtbaar.  

Met velen

De zwaarmoedigheid na weer nieuwe maatregelen en beperkingen is begrijpelijk. Maar wat als het lukt om te kijken naar de mogelijkheden? Hoe kan de kerk in deze tijd de belichaming van hoop zijn?

Het mooie is dat we met velen zijn. De kerk is geen gesloten kerkgebouw of een gemeenschap die niet meer samen kan komen. Wij zijn de kerk en met velen op verschillende plekken aanwezig in de samenleving. Deze nieuwe lockdown roept om daden van hoop. 

Lees ook: Kerken moeten de luiken eens opengooien

Denk daarbij niet aan ingewikkelde beleidsplannen of grootscheepse acties. Houd het simpel. Organiseer een schoonmaakactie in je eigen straat of wijk met een groepje van vier mensen. Dat is helemaal coronaproof, je legt weer verbinding met elkaar en je krijgt een opgeruimde buurt.

Of maak een wandeling met iemand die alleen woont. Kook voor een persoon extra, en deel dat met iemand die het goed kan gebruiken. Of nog simpeler: maak een praatje tijdens het boodschappen doen.

Dorina Nauta is relatiemanager bij Tear

Ineens zeeën van tijd en graag willen helpen

Er zijn veel mensen die zich melden als vrijwilliger in deze coronacrisis. Maar daarin vraag en aanbod bij elkaar brengen, is nog wel een uitdaging.