Er zit niets anders op dan een lockdown
Het is bijna zes uur, de straten zijn donker. Winkeliers doven de lichten en sluiten de boel. Over ruim een uur zal Mark Rutte bekend maken dat het hele land in een lockdown gaat. Als het zover is, hoor ik vanuit mijn werkkamer de mensen buiten joelen alsof er geen virus is.
Was het maar waar. Want juist die dag heb ik nog gezien hoe er in grote letters ‘Opheffingsuitverkoop’ op de winkelruit staat. Bij dat leuke winkeltje, een eenmanszaak van een vrouw die al jaren net even andere kleding verkoopt. En eerder die dag was ik bij de kapper. Hij werkt tot laat door en sluit daarna voorlopig zijn zaak.
En dan de verhalen van de horecaondernemers: ze raken me. Want ook zij hadden zo gehoopt op volle tafels met Kerst. En als voorzitter van het Margaretha Consort zie ik van dichtbij hoe het ene na het andere concert gecanceld wordt. En om nog dichter bij huis te komen: ik begrijp maar al te goed onze dochter, die opziet tegen de online lessen en haar vriendinnen mist.
De beelden van volle winkelstraten laten zien dat we het steeds moeilijker vinden om de maatregelen na te leven
De verhalen raken mij stuk voor stuk. En toch, hoe moeilijk ook, is dit wat nu nodig is. Het kan niet anders. De beelden van een overvol Schiphol en volle winkelstraten laten zien dat we het steeds moeilijker vinden om de maatregelen na te leven. Om de verworvenheden van ons leven op te geven, al is het maar tijdelijk. Ook al doen we dit voor onszelf en voor elkaar.
Ik ken helaas genoeg mensen die al maanden tobben met gezondheidsklachten na corona. Ik ken ook genoeg mensen die werken in de zorg en het nauwelijks volhouden. Iemand zoals verpleegkundige Arie, die vreest voor een derde golf terwijl het personeel nu al op de tenen loopt. Even op adem komen zit er voor hem niet in, vertelde hij. In juli 2021 hoopt hij weer een paar dagen vrij te kunnen nemen.
Het is later die avond. Buiten is het stil geworden, de demonstratie is door de politie ontbonden. Rutte sprak vanuit het torentje over licht aan het eind van de tunnel.
Ook ik zie uit naar het licht, het Licht van Kerst. De volle kerk, de mensen en mijn familie, ik zal het allemaal missen. En misschien is het voor jou zonder alle kerstinkopen en festiviteiten wel heel erg stil dit jaar. En toch, nog een paar dagen en dan is het Kerst. Het maakt me stil. Want hoewel veel onzeker is, blijft de boodschap van Kerst zeker.
God ziet naar deze wereld om en brengt het Licht van Kerst. Zijn liefde mogen we doorgeven aan onze medemens, juist in deze donkere dagen. Doe je mee? Door een kaartje of een kaars, een klein gebaar?
Ik wens je in alles een gezegende Kerst!
Carla Dik-Faber is lid van de Tweede Kamer voor de ChristenUnie
Lockdown revisited
Versoepeling van de lockdown, dat klinkt prettig. Maar de gevolgen laten vaak even op zich wachten. Dat is ook te leren van een andere lockdown, bijna dertig jaar geleden in Kameroen.
