Een mondkapje tast onze vrijheid niet aan
Corona is niet meer weg te denken uit ons dagelijks leven. Het staat op je Facebookpagina, in de krant en is op radio en tv. Zijn er vandaag meer of minder mensen besmet en welk vakantieland is van geel naar oranje of zelfs rood verschoven?
De overgrote meerderheid van de Nederlanders blijkt zich redelijk aan de adviezen te houden. Zelf loop ik, terwijl ik deze maand zestig jaar getrouwd ben, sinds half maart zonder mijn trouwring. Want zonder trouwring kun je beter je handen wassen.
Wat mij zorgen baart, is de actiegroep ‘Viruswaanzin’ - inmiddels getooid met de naam ‘Viruswaarheid’ - die vrijwel permanent laat weten dat het hele veiligheidsgedoe rond corona onzin is. Hun complotdenken begint op een eng soort religie te lijken. Discussie met deze lieden is onmogelijk: hun mening is de waarheid.
En daarom vinden zij dat in het kader van de vrijheid van meningsuiting allerlei volstrekt verwerpelijke ideeën en uitingen zijn toegestaan. Tijdens een van hun vele demonstraties lieten zij zelfs kinderen meelopen met een Jodenster op.
Het complotdenken van de actiegroep ‘Viruswaanzin’ begint op een eng soort religie te lijken. Discussie met deze lieden is onmogelijk: hun mening is de waarheid
Alle maatregelen die regering en burgemeesters voorstellen, ter bescherming van ons allen, worden door deze lieden afgedaan als ‘waanzin’ en als een inbreuk op onze grondwettelijke vrijheden. Dat laatste idee wordt zelfs gesteund door een aantal juristen.
Een mondkapje moeten dragen is een inbreuk op die vrijheden. Een feest organiseren moet kunnen, want die arme jongeren hebben al zo weinig. Hoe verzinnen ze het? Is het een autogordel dragen of een helm dragen op een scooter ook een belemmering van je grondwettelijke vrijheid? Met een mondkapje op lopen is niet leuk, maar het leven kan niet permanent leuk zijn. Zelfs een lichte besmetting met corona is niet leuk omdat dat nog maanden tot gezondheidsklachten kan leiden.
De conceptwet die dient ter vervangen van de nu geldende veiligheidsmaatregelen zou Nederland volgens ‘Viruswaarheid’ klaarstomen voor een lange dictatuur van de Minister van Volksgezondheid. Wat een kletskoek. Een wet die door het parlement wordt aangenomen, hoeft niet voor eeuwig te gelden. Er kan een horizonbepaling worden opgenomen die vastlegt dat deze wet over bijvoorbeeld een half jaar opnieuw besproken en verlengd moet worden, of anders vervalt.
Met een mondkapje op lopen is niet leuk, maar het leven kan niet permanent leuk zijn
Iets vergelijkbaars geldt voor de gemeenteraad. Fractievoorzitters behoren goed te overleggen met de burgemeester over de openbare orde. In de gemeenteraad kan dus ook besproken worden wat er voor de stad wordt vastgelegd aan veiligheidsvoorschriften- en verordeningen, en voor hoelang.
En ja, het kan wel eens misgaan met die anderhalve meter. Het overkwam zelfs onze koning, en de minister van Justitie, beiden gesnapt door constant op de loer liggende paparazzi.
Dan krijg je wel een uitbrander maar geen bekeuring. Die boete is bedoeld voor degenen die zich opzettelijk niet aan de voorschriften wensen te houden. Voor de opruiende woorden van ‘Viruswaarheid’ is dus geen enkele grond.
Hanneke Gelderblom-Lankhout was D66 twaalf jaar gemeenteraadslid voor D66 in Den Haag en dertien jaar lid van de Eerste Kamer, waarvan vijf jaar ook lid van de Raad van Europa
