Het lijkt alsof het onderwijs als de wiedeweerga alle leerachterstanden moet inhalen. Maar corona biedt vooral de kans het onderwijs als maatschappelijk project te herontdekken, vindt Berend Kamphuis.
Corona is een wake-up-call voor het onderwijs, vindt Berend Kamphuis, voorzitter van de koepel voor christelijk en katholiek onderwijs VERUS. “Zoals het VNO-NCW kwam met het ‘bredere welvaartsbegrip’, zo verdient het onderwijs een breder begrip van kwaliteit.”
Is genieten van mode oppervlakkig? Nee: een mooi gemaakt knoopsgat, een blinde sluiting of het verhaal van de maker en zijn motieven heeft juist diepgang.
Ik vind het heerlijk om over mode te lezen. Oppervlakkig? Mode heeft voor mij een boodschap, niet alleen over vakmanschap maar soms ook over politieke kwesties.
Het lijkt iets kleins: een grootwinkelbedrijf dat plastic zakjes uit de winkel verbant. Maar het scheelt tonnen aan plastic. Alle kleine besluiten bij elkaar maken dus wel degelijk verschil.
Een paar dagen geleden las ik bij RTL-nieuws dat Albert Heijn stopt met het aanbieden van plastic zakjes bij de groente- en fruitafdeling. En zo haalt maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVT) de laatste tijd steeds vaker het nieuws.
Er moet zo snel mogelijk een nationaal herstelplan komen, zegt Mark Rutte. Laat dat nu net een perfect moment zijn om tegelijkertijd de industrie te verduurzamen en te vergroenen.
Na al het verkiezingsgeweld hoop ik dat Rutte en andere lijsttrekkers wat tijd vinden voor rust en reflectie. Tijd om na te denken over wat er nu echt nodig is om de economie weer op het goede spoor te krijgen.
Corona zal een aantal blijvende veranderingen gaan geven, ook als iedereen gevaccineerd is. Sommige zaken zullen terugkeren, sommige mogen ook gerust wegblijven, zoals de drie zoenen op een feestje.
Niemand had een jaar geleden kunnen voorspellen dat we een jaar later nog steeds in een lockdown zouden zitten. Ook ik dacht toen nog dat alles binnen een paar weken weer normaal zijn, maar het virus heeft ons flink bij de neus genomen.
Dat ouderen eenzaam kunnen zijn, is algemeen bekend. Voor jongeren is dat een stuk minder het geval. Toch is het belangrijk het taboe op eenzaamheid eraf te halen. Dat kan door gewoon te beginnen met ernaar te vragen.
Eenzaamheid is het gevoel dat je een tekort hebt in jouw sociale relaties. Eigenlijk is eenzaamheid een nuttig alarmbelletje, dat je aanzet tot het maken van contacten. Het is vergelijkbaar met honger, een signaal dat je lichaam voedsel nodig heeft.
Nu Covid-19 rondwaart, lijkt onze gezondheid belangrijker dan ooit. Kosten noch moeiten worden gespaard. Maar er is veel meer in het leven dan een gezond lichaam en een gezonde geest.
Het goede leven en geneeskunde, hebben die wat met elkaar te maken? Maar ten dele, zou ik zeggen. Het goede leven gaat over welzijn, werk, sociale contacten, de liefde, relaties, religie en zingeving.
De bestrijding van de coronacrisis vraagt alle aandacht. Maar het buitenland is er ook nog, en dan vooral het armere buitenland. De crisis hier bestrijden is één ding, maar de crisis is pas over als corona overal verdwenen is.
Tijdens de verkiezingscampagne ging het nauwelijks over de rol die Nederland in de wereld wil spelen. Er waren wel online-debatten voor de liefhebbers.
De huizenmarkt is zo overspannen dat de kopers soms maar een dag hebben om te beslissen. Eigenlijk zou je eerst een paar dagen moeten proefslapen in het huis, om onaangename verrassingen te voorkomen.
Ik herinner mij nog een vakantie met mijn ouders waarbij we een bezoek aan het Forum Romanum in Rome brachten. Mijn broer Peter was moe en ging op een van de muurtjes daar liggen en hij viel in slaap. Hij sliep ook eens door een kanonslag heen, die wij na Oud en Nieuw in zijn slaapkamer lieten afgaan. Vroeger sliep ik best goed, maar dat slaap-niveau heb ik nooit bereikt.
Het lijkt alsof het onderwijs als de wiedeweerga alle leerachterstanden moet inhalen. Maar corona biedt vooral de kans het onderwijs als maatschappelijk project te herontdekken, vindt Berend Kamphuis.
Corona is een wake-up-call voor het onderwijs, vindt Berend Kamphuis, voorzitter van de koepel voor christelijk en katholiek onderwijs VERUS. “Zoals het VNO-NCW kwam met het ‘bredere welvaartsbegrip’, zo verdient het onderwijs een breder begrip van kwaliteit.”
Walvissen die aanspoelen op de Nederlandse kust worden normaal altijd opgeruimd. Maar een jonge dwergvinvis die in november aanspoelde op Rottumerplaat, mag daar blijven liggen. Onderzoekers kijken hoe het kadaver langzaam vergaat.
Het valt eigenlijk nog mee, de staat van ontbinding die de dwergvinvis op Rottumerplaat inmiddels heeft bereikt, als je bedenkt dat de walvis daar al ruim drie maanden ligt. Het kadaver is nog redelijk intact en niet uit elkaar gevallen. Wel is de huid flink verkleurd en zijn delen van de vis, vooral de tong, opgezwollen.
Veiligheid is belangrijk voor een kind, maar geborgenheid nog veel meer. Dat gaat over je thuis voelen in de wereld, en geborgen zijn door iets hogers. Daarbij spelen niet alleen de ouders maar ook de school een rol.
Voor mij ligt een kloek uitgegeven, mooi geïllustreerde bundel met de intrigerende titel Geborgenheid. Thuiskomen in de wereld. De ondertitel luidt Over de pedagogische opdracht van de school. De redacteur ervan is Dick den Bakker, een man die zijn sporen verdiend heeft in verschillende functies in het christelijk onderwijs. Het boek is, ik denk niet toevallig, vorig jaar november verschenen tijdens de coronacrisis.
1 maand geleden
essay
Lucas Meijs, Juri Hoedemakers en Philine van Overbeeke
